Znaczenie wytrzymałości mięśni obręczy barkowej i zginaczy palców u zaawansowanych wspinaczy: Badania Dr Pawła Dragi

Znaczenie wytrzymałości mięśni obręczy barkowej i zginaczy palców u zaawansowanych wspinaczy: Badania Dr Pawła Dragi

Znaczenie wytrzymałości mięśni obręczy barkowej i zginaczy palców u zaawansowanych wspinaczy: Badania Dr Pawła Dragi

Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się jak szeroko pojęta siła chwytu wpływa na twoje maksymalne osiągi wspinaczkowe, to mamy dla Ciebie interesujący artykuł. Dr Paweł Draga z Uniwersytetu UMIT w Hall in Tirol, przeprowadził szczegółowe badania nad tym zagadnieniem. Mieliśmy przyjemność dostarczyć customowe listwy campusowe, które pozwoliły na przeprowadzenie tych badań.

Pełny tekst publikacji można znaleźć tutaj. Poniżej przedstawimy jedynie najważniejsze wnioski z badań w przystępnej formie oraz nasze własne wnioski praktyczne.

Wstęp do publikacji

Analiza wyników

Badania Dr Pawła Dragi jasno wskazują, że zarówno wytrzymałość mięśni zginaczy palców, jak i mięśni obręczy barkowej oraz zginaczy łokciowych odgrywają kluczową rolę w poziomie wspinaczkowym wspinaczy. Poziom wspinaczkowy, wyrażony według skali IRCRA (średnia 23 ± 2.43), był silnie skorelowany z wynikami testów: zwisu na małym chwycie, średnim chwycie oraz podciągania na drążku.

Analiza wykazała, że różne warianty testów (np. czas trwania zwisu na chwytach 2,5 cm i 4 cm) odzwierciedlają różne aspekty wytrzymałości mięśniowej. Czas trwania zwisu na dwóch palcach na chwytach 2,5 cm i 4 cm był silnie skorelowany (r=0.76, p<0,01) z poziomem wspinaczkowym. Podobną korelację zaobserwowano w wynikach testów podciągania (r=0.72, p<0,01).

Wnioski z badań

Na podstawie pokazanych badań można wywnioskować silną korelację między poziomem wspinaczkowym a czasem zwisu oraz umiejętnością podciągania się. Wytrzymałość mięśni zginaczy palców oraz mięśni obręczy barkowej i zginaczy łokci odgrywają kluczową rolę w osiągach wspinaczkowych.

Wnioski praktyczne

Na podstawie badań Dr Pawła Dragi można wyciągnąć kilka kluczowych wniosków praktycznych dotyczących treningu wspinaczkowego.

  1. Równomierny rozwój siły: Badania wskazują, że zarówno wytrzymałość mięśni zginaczy palców, jak i mięśni obręczy barkowej oraz zginaczy łokciowych są istotne dla osiągów wspinaczkowych. Dlatego warto skupić się na równomiernym rozwoju tych grup mięśniowych.
  2. Trening siły chwytu i wytrzymałości: Siła chwytu może być skutecznie trenowana na chwytotablicy. Regularne ćwiczenia na chwytotablicy, wykorzystujące chwyty o różnych głębokościach, mogą znacznie poprawić wytrzymałość mięśni zginaczy palców. Trening na campus board, obejmujący różne warianty podciągania i dynamicznych ruchów, rozwija wytrzymałość mięśni obręczy barkowej i zginaczy łokciowych, a także poprawia siłę dynamiczną i koordynację.
  3. Ćwiczenia podciągania: Włączenie do treningu różnych wariantów podciągania, w tym klasycznych podciągnięć oraz kombinacji dynamicznych i izometrycznych ćwiczeń (np. Edlinger), pozwala na wszechstronny rozwój wytrzymałości mięśniowej.
  4. Monitorowanie postępów: Regularne testowanie swoich możliwości na różnych chwytach i w różnych wariantach ćwiczeń pozwala na monitorowanie postępów i dostosowywanie programu treningowego do indywidualnych potrzeb.
  5. Różnorodność treningu: Warto wprowadzać różnorodność w treningu, aby rozwijać różne aspekty wytrzymałości mięśniowej i uniknąć stagnacji. Kombinowanie ćwiczeń na siłę chwytu, wytrzymałość obręczy barkowej i zginaczy łokciowych zapewnia kompleksowy rozwój fizyczny.

Podsumowując, aby poprawić swoje wyniki wspinaczkowe, należy zwrócić uwagę na wszechstronny rozwój siły chwytu, wytrzymałości mięśni obręczy barkowej i zginaczy łokci. Różnorodny sprzęt dedykowany rozwojowi sile chwytu jak chwytotablice, chwyty oraz listwy użyte w badaniu znajdziesz na whiteoak.pl